Ukryte oko /12/ – Żbik z ciemnej doliny

Pięć miesięcy z życia „Skalnego”.

Materiał zrealizowano przy pomocy fotopułapek w ramach prowadzonego w Bieszczadzkim Parku Narodowym monitoringu fauny.

Montaż pułapek i realizacja filmu Bartosz Pirga. Muzyka: Indian Spirit

Żbik europejski, żbik (Felis silvestris) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku (pod nazwą Felis catus), na podstawie wyglądu kota domowego. Obecną nazwę nadał żbikowi w 1775 roku niemiecki przyrodnik Schreber, który w Niemczech obserwował zwierzę w naturze.

Zamieszkuje gęste lasy obszarów górskich. Najlepiej czują się na skraju kompleksów leśnych. Znajdują schronienie wśród drzew, a polują na terenach otwartych: łąkach, śródleśnych polanach, na polach. Szacuje się, że w Polsce we wschodniej części Karpat żyje nie więcej niż 200 żbików.

W 1980 roku żbik został wpisany do aneksu II konwencji berneńskiej i w wielu krajach wprowadzono ograniczenia mające służyć ochronie tych kotów. W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej. /Wikipedia/