Śpiewnik karpacki
Śpiewnik karpacki jest pierwszą tego typu publikacją na polskim rynku wydawniczym.Zawiera ponad 360 pieśni z całego łuku Karpat, które zostały zapisane w 7 językach (rumuński, węgierski, rusiński, ukraiński, słowacki, czeski, polski) i podane w zapisie nutowym. W śpiewniku znajdują się m.in. węgierskie pieśni z Siedmiogrodu, rumuńskie z Maramureszu, pieśni górali ruskich: Hucułów, Bojków i Łemków, pieśni ze Słowacji i czeskich Moraw. Polska część obejmuje m.in. pieśni wszystkich grup górali polskich. Lachów, Pogórzan i Dolinian. Każdy z 12 rozdziałów śpiewnika poprzedzony jest rzeczowym wprowadzeniem i komentarzem. Śpiewnik posiada twarda oprawę, liczy 560 stron i zaopatrzony jest w mapy regionów i grup kulturowych Karpat, specjalnie przygotowane dla tego wydawnictwa. Zamieszczono w nim również fotografie, upamiętniające Redyk Karpacki w 2013 roku – historyczną wędrówkę pasterzy z Polski i Rumunii szlakiem Wołochów.
Całość, podzielona na 12 rozdziałów zawiera:
1. „Pieśni z Węgier i Siedmiogrodu”
2. „Pieśni z Rumunii”
3. „Pieśni Górali Ruskich” – Huculi – Bojkowie – Łemkowie
4. „Pieśni ze Słowacji”
5. „Pieśni z Czech, Moraw i Wołoszczyzny”
6. Pieśni Górali Polskich (cz. II) Górale Czadeccy – Śląscy – Żywieccy – Babiogórcy – Kliszczacy – Zagórzanie – Orawscy – Podhalańscy – Spiscy – Gorczańscy i Pienińscy – Sądeccy: Biali i Czarni – Nadpopradzcy (Piwniczna)
7. Pieśni Lachów (Sądeckich i Limanowskich)
8. Pieśni Pogórzan (z okolic Gorlic, Jasła, Krosna, Brzozowa i Miejsca Piastowego)
9. Pieśni Dolinian (z okolic Sanoka)
10. Pieśni Zespołu Trebunie-Tutki (cz. II)
11. Pieśni Andrzeja Dziubka i Zespołu „De Press” (cz.II)
12. Z zakątka Beskidów (m.in. pieśni do wierszy Kazimierza J. Węgrzyna)
Autor: Władysław Motyka
Wydawca: Beskidzkie Towarzystwo Oświatowe w Milówce
Rok wydania: 2013
Format: B5 (15×21)
Ilość stron: 552
Oprawa: twarda
Do kupienia:
– Beskidzkie Towarzystwo Oświatowe – 60,00 zł
– Poczytaj – 58,82 zł
Potrzeba stworzenia „Śpiewnika karpackiego” nurtowała mnie od dawna. Jest on efektem mojej fascynacji tradycyjną muzyką Karpat i próbą ogarnięcia tego tematu w jednym opracowaniu. Ponieważ do tej pory nikt nie pokusił się, aby taki śpiewnik ułożyć i napisać, dla własnej więc ciekawości, a myślę, że i ciekawości Państwa, taki śpiewnik przedstawiam. „Śpiewnik karpacki” to popularny śpiewnik autorski, zawierający pieśni znane i charakterystyczne dla poszczególnych regionów Karpat, oraz takie, które w szczególny sposób urzekły mnie swoją melodyką, oryginalnością czy ogólnym przesłaniem. Z tego powodu może ktoś powiedzieć, że autor wybrał się z przysłowiową „motyką na słońce”. Rzeczywiście, dokonanie wyboru kilkuset pieśni spośród ich dzisiątków tysięcy, jest zajęciem ekstremalnym i pewnego rodzaju szukaniem igły w stogu siana. Ale, odnosząc się do zacytowanego powyżej znanego powiedzenia, związanego z moim nazwiskiem, od razu chcę dodać, że jest jeszcze drugie, mniej rozpowszechnione, góralskie powiedzenie, że „jednemu motyka goli, drugiemu brzytwa nie chce”. Myślę, że ono właśnie przyświecało mi przy pracy nad „Śpiewnikiem karpackim”. […]
Władysław Motyka, „Śpiewnik karpacki”
