Łodyna – cerkiew św. Michała Archanioła

Drewniana greckokatolicka cerkiew filialna p.w. św. Michała Archanioła wybudowana w 1862 roku lub, co bardziej prawdopodobne, wyremontowana w tym czasie.
Jest to świątynia orientowana, trójdzielna , konstrukcji zrębowej, z niewielką wieżą z przedsionkiem, konstrukcji słupowo-ramowej, poprzedzająca narteks (przednawie). Od strony południowej, przy prezbiterium znajduje się zakrystia. Całość świątyni obita jest gontem, wieża szalowana deskami w pionie. Dachy nad każdą częścią konstrukcji są kalenicowe.
We wnętrzu zabytku znajduje się strop belkowy, nad którym nadwieszono chór muzyczny. Prowadzący z nawy do prezbiterium otwór został zrobiony w kształcie łuku z wykrojem koszowym. Znajdujący się nad nawą główną dach zwieńczony jest baniastym hełmem, a na jego końcach – nad babińcem i prezbiterium – zadaszenie wieńczą małe cebulki.

Z dawnego wyposażenia wnętrza, wewnątrz świątyni nie pozostało nic – ikony znajdują się w Muzeum w Łańcucie.
Obok cerkwi stoi murowana dzwonnica parawanowa z reliefem ś. Antoniego (dzwon ufundowano w 1981 roku).
W 1911 roku ponownie remontowana, w tym czasie wzniesiona murowana, parawanowa dzwonnica.
Po wysiedleniu ludności ukraińskiej cerkiew pozostawała opuszczona. Po 1951 roku służyła za magazyn, od 1970 (1971 ?) roku użytkowana jest, jako kościół rzymskokatolicki.
Współcześnie wykonano główne wejście do przedsionka, dawne prowadziło z boku, od strony północnej.
Opis wg. tablic umieszczonych przy cerkwi.

Informacja:
Klucze od świątyni posiada pani Kelena Skolarczyk (Łodyna 28).

Ciekawostka:
W Łodyni można jeszcze zobaczyć dom bojkowski (chyża – pod jednym dachem mieściły się w niej pomieszczenia mieszkalne, gospodarcze i inwentarskie) – na zdjęciach poniżej.

Cerkiew w Łodynie należy do Ekomuzeum „Hołe”, szlaku skupiającego na przestrzeni 13 km, walory przyrodnicze, historyczne, architekturę oraz dziedzictwo kulturowe wokół wiosek Romanowa Wola, Dźwiniacz Dolny, Łodyna i Leszczowate.