Baligród – kirkut

„…jeden był stwórca, a śmierć łączy wszystkich”
Cmentarz żydowski w Baligrodzie to miejsce spoczynku byłych mieszkańców Baligrodu, gdzie zachowało się około 50 macew, a jedna z nich jest z 1716 roku.
Społeczność żydowska Karpat, jak i całej Polski odeszła w przeszłość padając ofiarą II wojny światowej. Przed wojną największe skupiska Żydów w południowo-wschodniej Polsce były w miejscowościach: Krynica, Gorlice, Dukla, Jasło, Krosno, Rymanów, Sanok, Lesko, Lutowiska, Bircza i Baligród.
Żydzi przybyli do Baligrodu w XVIII wieku z Leska i Sanoka. W 1765 r. w Baligrodzie żyło 144 Żydów, w okresie międzywojennym mieszkało ich tu ponad 500 (co stanowiło ponad połowę mieszkańców), a w 1939 r. było ich już 990 na 2366 mieszkańców. W 1942 r. Niemcy wywieźli z Baligrodu 880 Żydów do Zasławia k/Zagórza, gdzie zostali straceni. W latach 1870-1898 właścicielem Baligrodu był Żyd Hersch Grossinger.
/opis z tablicy informacyjnej/

Trzeba tu dodać, że od roku 2006 następowała stopniowa odbudowa cmentarza, między innymi, dzięki stowarzyszeniu Magurycz, grupie wolontariuszy Piotra Malowanego i władzom samorządowym Gminy Baligród.