Cerkiew św. Paraskewy w Stefkowej

Cerkiew św. Paraskewy w Stefkowej – drewniana parafialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Stefkowej.
Cerkiew została wybudowana w 1840, na miejscu starszej świątyni pod tym samym wezwaniem. W kościele widoczny portret donatora, którym był Andrij Hirskyj (Andrzej Górski). Stojąca opodal kościoła drewniana dzwonnica wzniesiona została w 1906. Świątynia w Stefkowej, pomimo przekształceń pozostaje budowlą wyraźnie tradycyjną, nawiązującą kompozycyjnie do dawnej architektury cerkiewnej. Taki typ budowli cerkiewnych, zarówno wieżowych jak bezwieżowych, upowszechnił się w XIX wieku w dolinie górnego Sanu.
Parafia należała do dekanatu liskiego, po I wojnie światowej do dekanatu ustrzyckiego. Do parafii należała filialna cerkiew w Olszanicy.
W 1953 cerkiew została przejęta przez kościół rzymskokatolicki i pełni funkcję filialnego kościoła rzymskokatolickiego pw. Niepokalanego Poczęcia NMP (parafia pw. MB Pocieszenia w Olszanicy).

Pierwsza wzmianka o Stefkowej pochodzi z 1489 roku i nosiła nazwę „Stephova Vola” w Sobieńskich dobrach. Wieś była lokowana na prawie wołoskim przez Kmitów.
Podczas budowy kolei w 1872 roku znaleziono skarb składający się z kilku ozdób z epoki brązu. W połowie szesnastego wieku wieś przeszła w ręce Stadnickich. W 1526 roku była tu cerkiew, która spłonęła najprawdopodobniej od uderzenia pioruna. W pobliżu kościoła znajduje się płaski kurhan zwany „Mogiłą Tatarską”. Według tradycji[potrzebne źródło]spoczywa tu chan wódz tatarski poległy w bitwie stoczonej w pobliskiej dolince pod koniec XVIII wieku. Dziś na kurhanie zwanym Tatarską Mogiłą znajduje się cmentarz. /Wikipedia/