Królik Polski – kościół drewniany

Królik Polski – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Rymanów, przy drodze wojewódzkiej nr 887.
Wieś lokowana przez księcia Władysława Opolczyka pod nazwą Johane(1389). Crolicow 1426, Krolika 1599, Krolik 1635. Nazywała się też Królikowa. Dopiero w XVII w. przybrała obecne brzmienie. Być może nazwa pochodzi od staropolskiego królik, mały król namiestnik królewski zarządzający pewnym terytorium lub od niem. nazwiska Kroll.
W 1434 r. stała się własnością biskupów przemyskich wchodząc w skład tzw. „klucza jaśliskiego”.
Parafia rzymskokatolicka powstała w 1460 dzięki biskupowi przemyskiemu Mikołajowi z Błażejowa. Początkowo kościół pełnił także funkcje obronne. Otaczał go wał ziemny oraz mur z polnego kamienia. Resztki tych umocnień zachowały się do dzisiaj. Na wale rośnie lipa o obwodzie 6,1 m, której wiek oceniono na ok. 500 lat. Po zewnętrznej stronie wału zachował się niewielki fragment dfawnej fosy. W wale od strony południowej była prawdopodobnie furtka, do której prowadziły schody z płyt kamiennych, fragmerantycznie zachowane do dziś.
Mimo posiadanych zabezpieczeń kościół częściowo ucierpiał podczas najazdu tatarskiego w czerwcu 1624 r.

Odbudowano go w 1647 r. z fundacji biskupa Wacława Sierakowskiego.
Budynek jest drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany gontem, z wieżą o konstrukcji słupowej. Wewnątrz zachował się barokowy ołtarz z 1771 r. oraz obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1636 r., namalowany na desce przez Piotra Burnatowicza z Brzozowa. Wnętrze świątyni kryje wiele innych, cennych zabytków sakralnych pochodzących z początku XVII w.

W 1997 r. mieszkańcy Królika Polskiego rozpoczęli budowę nowego, murowanego kościoła. Nowa świątynia została oddana do użytku w 2005 r. (na jednej z fotografii).

Na wschód od kościoła znajduje się grota Matki Boskiej z Lourdes, a u podnóża wzniesienia pomnik ku czci ofiar II wojny światowej.