Połonina Wetlińska

Połonina – nazwa zbiorowisk muraw alpejskich i subalpejskich wykształconych ponad górną granicą lasu w Karpatach Wschodnich, w Polsce najczęściej wiązana z Bieszczadami. Połonina jest wyrazem słowiańskim i prawdopodobnie wywodzi się od słowa połonina, które oznacza miejsce płone – puste, nieużyteczne.

Połonina Wetlińska – pasmo górskie i jedna z połonin w Bieszczadach Zachodnich. Jest to masyw o kilku wierzchołkach, a jego kontynuacją jest góra Smerek oddzielona przełęczą M. Orłowicza. Południowo-zachodnie stoki masywu są krótkie i stromo opadają w dolinę Wetlinki, natomiast północno-wschodnie przechodzą w długie grzbiety, które łagodnie opadają ku bardziej odległej dolinie Sanu.

* Roh 1255 m n.p.m.
* Osadzki Wierch 1253 m n.p.m.
* Hasiakowa Skała 1228 m n.p.m.
* Hnatowe Berdo 1187 m n.p.m.

Połonina Wetlińska jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w Bieszczadach, roztaczają się stąd rozległe widoki i znajduje się tu najwyżej położone bieszczadzkie schronisko: „Chatka Puchatka” (1228 m n.p.m.), usytuowane tuż pod Hasiakową Skałą.

Tyle cytatu z Wikipedii. Wystarczy, bo tam trzeba iść i chłonąć wszystkimi zmysłami.